Oorsprong

In het begin
voordat de Zon werd geboren
voordat het Land zijn adem kreeg
was er de Eindeloze Hemel
(Arjan Wilschut – De Adelaar en de Koning, p. 15)

Een manier om een verhaal te beginnen. Om te spreken in termen van narratologie (de leer van het vertellen, red.), hiermee begint de story van het boek. De plot is waar het verhaal over gaat, maar de story omvat alle gebeurtenissen die ermee te maken hebben, ook die welke niet direct in het verhaal worden beschreven.

Het bovengenoemde citaat beschrijft in feite het begin van alles wat er bestaat in het verhaaluniversum van Wilschut, aangezien het moment van de schepping erop volgt. Immer sinds ik dit korte stukje vrije poëzie las, heb ik mijzelf sporadisch de vraag gesteld “Hoe begon het bij mij?”

Een vraag waar inmiddels antwoord op begint te ontstaan. Om te weten waar je heen gaat, is het wijs te onderzoeken waar je vandaan komt. Zo ook met De Loutering van Midwinter.  Wanneer je schrijft over een strijd tussen goed en kwaad, dan is het niet moeilijk te bedenken wat ‘goed’ is en waarom dat zou moeten worden nagejaagd.
Een geloofwaardige bron en/of oorzaak van ‘kwaad’ bedenken is soms vele malen lastiger. De verleiding tot het maken van een schurk met weinig dimensie ligt op de loer, maar dat kan funest zijn voor een fantasyverhaal.

Dat is het moment waarop mijn bovengenoemde vraag samenvalt met het schrijven van De Loutering van Midwinter. Door eerst te beschrijven waar de mens vandaan komt, begrijp ik (en daarmee hopelijk ook u, de lezer) beter wat de geschiedenis is van mijn figuren. In hetzelfde verhaal wordt uitgelegd wie de belangrijke mythische personen en, waar ze vandaan komen, en waarom ze welke partij hebben gekozen. Twee van hen zijn godheden Valorah en Fenryèrc, voor sommigen van u bekend uit mijn meest recente roman Renascarrh (Uitgeverij Boekenluik, 2015).

Goed en kwaad zijn verwikkeld in een schaakpartij waarvan de speelduur de levensduur van de gehele mensheid omvat…